Vandaag zijn we gaan winkelen. We hadden een cadeautje voor Sam nodig, want hij heeft vanochtend zijn laatste inenting gehad op het consultatiebureau. Hij heeft het hartstikke goed gedaan, dus hij had het verdiend. Hij koos een digibird uit.
Omdat Fenne haar speentje nauwelijks gebruikt, wilden we een knuffeltje kopen. We vinden het fijn voor haar als ze zich toch aan iets kan hechten dat ze overal mee naar toe kan nemen. Als ze geen speentje wil, dan misschien een knuffeltje. We hebben helaas nog niets gevonden. Er was niets dat aan onze strenge eisen voldeed. Waarom we zo moeilijk doen over een knuffeltje? Ik wil het graag met jullie delen!
Toen Sam 6 maanden oud was, zat hij heerlijk in zijn wipstoeltje met zijn Dikkie Dik knuffeldoekje te spelen. Er leek niets aan de hand. Wij waren een beetje aan het opruimen in de kamer en we hoorden Sam heerlijk brabbelen. Toen het ineens stil was, schrokken wij enorm. Sam had een knoopje (zo'n klein knoopje onderaan een lapje van het doekje) ingeslikt en leek erin te stikken. Mijn man trok aan het lapje, het zat erg vast, maar gelukkig kreeg hij het uit zijn keeltje. Sam begon direct heel hard te huilen. Gelukkig is alles goed afgelopen. We hebben dezelfde dag een mail gestuurd naar de winkel. Van de winkel hebben we nooit een reactie ontvangen. Mijn man heeft later naar Happy Horse gebeld, want onder dat label worden deze lapjes verkocht. Happy Horse gaf aan dat zij nogmaals naar alle lapjes zouden kijken, want dit mocht uiteraard nooit meer gebeuren. Happy Horse stuurde voor Sam een andere, veilige Dikkie Dik op. Het verbaast me dat die lapjes nog steeds verkocht worden. Is Sam echt het enige kind dat zo'n knoop ooit heeft ingeslikt? En moet er eerst een kind echt stikken voordat die dingen niet meer verkocht mogen worden? Ik kan me er nog steeds kwaad om maken.
Bij dezen zijn jullie ook gewaarschuwd voor het gevaar van deze lapjes ;). Wij zoeken nog even verder voor Fenne. Iemand tips voor een leuk klein knuffeltje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten